Outro máis.... e outro menos

VERQUIDO NO LENGÜELLE

MÁIS FOTOS EN http://www.miguelpesca.com/ (especiales)

E xa van quedando menos, si tiñamos 1000 ríos, agora debemos de andar cerca do empate entre ríos e desfeitas (que noutrora eran ríos) tan só neste ano, Xallas, Ulla, Sar, Eume, Catasol, Furelos, Gallo, Grande, Mandeo, Anllóns, Mero, Landro, Leiro, Tambre, Umia, Lenguelle... ¡meu Deus, non podo lembralos todos!. E difícil, pero que moi difícil tratar de expresar con palabras o que realmente se agolpa nos meus miolos. Mira que levamos tempo os pescadores dicindo que esto vai de mal en peor, que a este paso non queda unha soa troita, que os ríos están sucios e cheos de lixo, incluso a algúns dóusenos por botar unha man e tratar de aliviar o peso da sociedade dos nosos cauces fluviais, e nada, nin p…. caso, e ainda por riba temos que escoitar cousas como “Esta xente non son pescadores nin nada, somentes queren crear alarma social con interes políticos…” “Estos “frikis” da pesca non fan máis que protestar”, “os pescadores teñen a culpa de que os nosos ríos estexan sen troitas”… Así nos loce o pelo. Mentras algúns se adican a tirar merda por riba dos que estamos alerta e coidamos con celo do pouco que nos deixaron os nosos pais, os nosos ríos seguen a morrer e os que de verdade poderían tratar de poñer arranxo a toda esta desfeita miran cara outro lado esperando que lles chegue a xubilación e poder pasarlle a pataca quente ao que veña detrás.
A este paso acabaremos como os pobres cazadores… (refírome aos da nosa terra, aos cazadores de toda a vida), pescando dous días a semana, nunha charca onde días antes de levantala veda nos botarán unha palada de peixes de extrana procedencia xenética, para que os pescadores sintamos que o noso deporte ainda está vivo.
Tan só nos queda seguir patexando, e seguir metendo o dedo na ferida aberta da nosa castigada natureza, que vemos como día a día vai a menos, e vai morrendo soa, con tan só unha pequena morea de parentes arredor do seu leito “os frikis pescadores”, mentres o resto esperan que morra para botar unha palada de terra enriba e si é posible construir unha urbanización. ¿qué herdanza lles deixamos aos nosos fillos?¿este e o pais que queremos que os nosos fillos e netos disfruten? Si é así, eu báixome na seguinte parada ¿e vostede?.

Suso Vilar – Presidente de S.P.C.R. FARIO – Laracha

“Pescador Friki”